DWDD 24 marca 2012 r.
W dniu 24 marca 2012 r. w Lublinie odbył się Wiosenny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych. Zgromadził on osoby odpowiedzialne za diakonie diecezjalne i za poszczególne gałęzie Ruchu z filii lubelskiej. Wśród nich była też ośmioosobowa grupa z diecezji siedleckiej. Tematem spotkania była Jedność w budowaniu nowej parafii.
„Jedność w procesie budowania nowej parafii – świadomość wagi tego zadania w umysłąch i sercach członków diakonii naszego Ruchu ma wymiar fundamentalny. Bez współpracy i jedności z przedstawicielami innych wspólnot kościelnych nie zdołamy dokonać soborowej transformacji naszych parafii”
ks. Adam Włodarczyk – moderator generalny Ruchu Światło-Życie
Spotkanie rozpoczęło się od wspólnej modlitwy – jutrzni. Podczas spotkania był czas i na modlitwę osobistą – Namiot Spotkania i na modlitwę wspólnotową – jutrznia, Msza święta i różaniec poprowadzony przez Diakonię Życia. Istotnym spotkaniem było to wokół tematu dnia. Podczas niego była możliwość podzielenia się dobrymi praktykami wypracowanymi w ramach współpracy między poszczególnymi grupami w parafii czy w diecezji. Wnioskiem było to, że Pan przez nas może zrobić więcej, kiedy jesteśmy otwarci na inne wspólnoty i działamy w jedności. Poruszane były także trudne kwestie: zamknięcia na siebie nawzajem: duchownych na świeckich, poszczególnych wspólnot – postrzeganych jako konkurencja czy brak jedności w samych Ruchu – brak znajomości specyfiki i służby sobie na wzajem wśród poszczególnych gałęzi Ruchu (Domowy Kościół, dorośli, dzieci i młodzież). Temu towarzyszyła refleksja, by, o ile możliwe, starać się o jedność i wychodzenie ze służbą sobie na wzajem.
Owocnym było spotkanie odpowiedzialnych w ramach konkretnych diakonii. W ramach którego zastanawialiśmy się, co poszczególne diakonie mogą zrobić dla jedności i wspólpracy z innymi podmiotami Kościoła. Jaka jest nasza otwartość i praca na rzecz ewangelizacji w parafii. Spotkanie było okazją do poznania się i wymiany doświadczeń.
Wiosenny Dzień Wspólnoty uświadomił nam jak ważna i potrzebna jest jedność , jaką ma wartość i jak wielka jest potrzeba otwartości na siebie w służbie Kościołowi i Bogu.