Ruch Światło-Życie – diecezja siedlecka
KWC

Dzień skupienia

Kolejny Dzień Skupienia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i Diakonii Życia Diecezji Siedleckiej odbył się 14 lutego 2015 roku w Domu Moria w Łukowie. W tym formacyjno-modlitewnym spotkaniu uczestniczyło ponad 30 osób, członków i sympatyków obu diakonii z terenu naszej diecezji z parami odpowiedzialnymi: za KWC Krystyną i Romanem Jastrzębskimi z Siedlec, za Diakonię Życia Anną i Markiem Wójcickimi z Garwolina. Spotkaniu współprzewodniczyli księża moderatorzy Józef Sobotka i Krzysztof Pawelec.  Centralnym punktem programu była Eucharystia sprawowana przez księdza Krzysztofa. W Godzinie Miłosierdzia modliliśmy się koronką polecając Bogu szczególnie chorych, cierpiących. W programie nie zabrakło też czegoś dla ciała czyli wspólnego obiadu, wspólnej kawy i herbaty ze słodkościami i owocami. Uczestnicy mogli zapoznać się z historią i różnorodnymi formami działalności KWC Diecezji Siedleckiej dzięki przygotowanej w oparciu o fotografie i kopie dokumentów wystawie „Cokolwiek czynicie, na chwałę Bożą czyńcie”, która była prezentowana uprzednio z okazji bezalkoholowego wieczorku w Siedlcach 7 lutego 2015 roku.
Podstawą do pracy były tematy na styczeń- marzec ( Boże narzędzia wyzwolenia i promocji ubogich, Ubóstwo ukryte, Obsesja natychmiastowych rezultatów) z Programu formacyjnego dla diakonii wyzwolenia na rok 2014/2015 „ Społeczny wymiar ewangelizacji”. Ks. Józef Sobotka podzielił się swymi doświadczeniami z posługi księdza, szczególnie zaczynającego pracę w nowej parafii, łamiącego dotychczasowe stereotypy. 
Podejście typu „zróbcie to za mnie”, mnie to nie dotyczy przejawiali też apostołowie, ale Jezus nakazuje swym uczniom „wy dajcie im jeść’. Aby nieść pomoc dla ducha i ciała potrzebni są chętni i przygotowani do posługi ludzie. K. Pawelec mówił o różnych przeszkodach formalnoprawnych, na jakie napotyka się podejmując działalność charytatywną. Dziś trudno rozpoznać prawdziwego ubogiego, powinniśmy być czujni, by z jednej strony nie okazać się łatwowiernymi, a z drugiej nie demoralizować (tam gdzie można dawać wędkę, nie rybę). Choroba alkoholowa to choroba kłamstwa, gdzie winę zrzuca się na otoczenie, nie dostrzegając jej w sobie. Powinniśmy zdobywać wiedzę, jak pomagać, by skuteczniej pomagać. W Starym Testamencie zwraca się uwagę na sprawiedliwy podział dóbr nie tylko między ludzi, ale i na dobre traktowanie zwierząt. Powinniśmy wzorować się na Jezusie, który każde działanie zaczynał od modlitwy i rozeznawania. Odpowiadając na nakaz „Wy dajcie im jeść” powinniśmy dawać środowisku wiedzę, prawdę, sposób życia. Jesteśmy świadkami zniewalającej mocy liberalizmu, gdzie wolność staje się absolutem, niezależnie od kosztów. Jezus wyznaczał granice wolności, by grzech nie zniewolił człowieka. Jan Paweł II wskazywał na odpowiedzialność za drugiego człowieka „Jeden drugiego brzemiona noście”. Trzeba przy tym baczyć, by nie psuć potrzebującego łatwo uzyskiwaną pomocą. Państwo popiera patologię niesprawiedliwie dzieląc pomoc, faworyzując np. osoby pozornie samotne kosztem pełnych rodzin. 
Jezus wielokrotnie dawał apostołom do zrozumienia, że sprawy należy pozostawić działaniu Ducha Świętego modląc się i poszcząc w tej intencji. Na zakończenie ksiądz Józef mówił o wyzwalaniu z egoizmu, wyzwalaniu do służby jako przejawie dojrzałości w Ruchu. Członkowie Diakonii powinni podejmować działanie w Gminnych i Miejskich Komisjach Rozwiązywana Problemów Alkoholowych, gdzie różne służby współdziałają ze sobą dla dobra członków rodzin alkoholików. Podczas spotkania w grupach dzieliliśmy się doświadczeniami pomocy ubogim w naszych środowiskach. We wszystkich parafiach działają Koła Charytatywne zbierające fundusze, ofiary, dary i rozdzielające je potrzebującym, w niektórych świetlice zapewniające dzieciom opiekę i zabawę, pomoc w lekcjach, posiłek. Szczególną pomysłowością w tej dziedzinie może się pochwalić Parafia Św. Michała w Białej Podlaskiej, gdzie oprócz świec wigilijnych, paczek typu „rodzina rodzinie” rozprowadza się „chlebki”, „bombki choinkowe” z listą potrzebnych zabawek i produktów. Inną formą pomocy były paczki wysyłane do objętej wojną Ukrainy, „wakacje z Bogiem” prowadzone na miejscu w parafiach lub wyjazdowe kolonie, bezalkoholowe spotkania, wieczorki promujące zabawę bez alkoholu. 
Osoby pracujące w w/w komisjach  dzieliły się swymi doświadczeniami. Uczyły jak skutecznie bronić przestrzegania prawa np. o niesprzedawaniu alkoholu nieletnim. Za najważniejsze działanie w perspektywie 3-5 lat wszyscy uznali utworzenie w diecezji Stanicy KWC. 
Na 11 kwietnia 2015 roku ustalono termin następnego spotkania, na które serdecznie zapraszają Krystyna i Roman Jastrzębscy odpowiedzialni za KWC w diecezji oraz Anna i Marek Wójciccy odpowiedzialni za Diakonię Życia.